ستارهشناسان، بزرگترین و دوردستترین خزانۀ آب را در کیهان یافتند.
برگردان: محمد علیزاده
ده راز برتر ستارگان
برگردان: محمد علیزاده
منبع: www.space.com
5 - انفجارهای ستارگان
ردهای تازه از ستارگان با نام "ستارگان رادیویی ناپایدار چرخشی"، Rotating Radio Transients فروزندههایی بیثبات و ناپایدار هستند. آنها ستارگان متراکم نوترونی سترگ و حجیمی هستند که به طور متناوب، رگبارهایی از امواج رادیویی به درازای دو میلی ثانیه و با فاصلههایی تاریک و پایدار با فاصلۀ زمانی سه ساعت به بیرون میفرستند. از آنجایی که این فورانها زودگذر هستند، ستارهشناسان به منظور ردیابی این ستارگان رادیویی، باید این گذرهای ناگهانی امواج رادیویی را از امواج رادیویی تولید شده در روی زمین تمیز دهند. ممکن است در کهکشان راه شیری، صدها هزار ستاره از این دست وجود داشته باشد.
چه تعداد ستاره در جهان وجود دارد؟
منبع: http://www.universetoday.com
برای دیدن اندازهی بزرگ عکسها روی آنها کلیک کنید
هنگامی که به آسمان پر از ستارهی شب نگاه میکنیم، ناخواسته به شمارش ستارگان میپردازیم. با چشم نامسلح و در شبی تاریک، تنها میتوان چند هزار ستاره را دید. اما در سراسر کیهان چند ستاره وجود دارد؟ پیش از پرداختن پیرامون تعداد سترگ ستارگان، بگذارید بررسی کنیم که با ابزار موجود، چه تعداد ستاره را میتوان شمرد.
خوشههای کیهانی، گروه محلی، اَبَرخوشهها چیستند؟
نوشته: محمد علیزاده
بیشتر کهکشانها به دلیل گرانش به سوی یکدیگر کشیده میشوند. همچنین این نیروی گرانش آنها را در کنار یکدیگر نگاه میدارد. راه شیری و آندرومدا و کهکشان مثلثی به همراه حدود سی کهکشان کوچکتر که به دور این سه کهکشان میچرخند، مجموعهای کهکشانی با عنوان گروه محلی را با ریختی نامنظم شکل دادهاند. گروه محلی بخشی از یک خوشهی کهکشانی است. در حالی که بیشتر کهکشانها در گروههای کوچکی قرار دارند، در حدود ده درصد از کهکشانها در کیهان، بخشی از مجموعههایی بزرگتر به اسم خوشهی کهکشانی هستند. خوشههای کهکشانی ممکن است شامل صدها یا هزاران کهکشان باشد. تا به حال در حدود ده هزار خوشهی کهکشانی توسط ستارهشناسان شناسایی شده است. خوشههای کهکشانی به دو گونهی منظم و نامنظم دیده شدهاند. خوشههای نامنظم میتواند از چند کهکشان یا از چندین هزار کهکشان و از گونههای مختلف تشکیل شده باشد. خوشههای منظم از کمابیش یک هزار کهکشان تشکیل شده که با فشردگی گرد هم آمدهاند و ریختی کمابیش کروی را به وجود آوردهاند، بیشتر این کهکشانها نیز بیضوی هستند. حتی در چنین گروه بهم فشردهای، کهکشانها از یکدیگر صدها هزار سال نوری فاصله دارند.
مترجم: محمد علیزاده
برای دیدن عکسها در اندازهی بزرگ روی آنها کلیک کنید
کهکشانها، این تودههای سترگ و هنگفت از ستارگان که جهان را انباشتهاند، در همه جا وجود دارند. شاید بهترین نمونه برای درک این واقعیت، تصویری باشد که تلسکوپ فضایی هابل از ژرفنای فضا گرفته است: "میدان فراژرف هابل"؛(1) مجموعهای از تعدادی عکس گرفته شده توسط هابل که در کنار هم قرار داده شده و هزاران کهکشان را در یک تصویرِ همنهاده نمایش میدهد.
آیا میدانید آنچه در فیلمهای جنگ ستارگان و دیگر فیلمهای علمیتخیلی از کمربند سیارکی نشان داده شده، سراسر اشتباه است. فاصلهی اجرام درون کمربند از همدیگر، صدها هزار کیلومتر است. در نتیجه نه پرواز از میان آنها خطرناک است و نه هیچ گونه برتری نظامی برای فضاپیماهایی که درون آن پرواز میکنند دارد.