اندازههای ناجوانمردانه پهناور و شگفتاور کیهان
نویسنده: محمد علیزاده
فاصلهی بین کهکشانها و ستارگان چنان گسترده است که ستارهشناسان برای
بیان فاصلههای کیهانی به جای کیلومتر از واحد نجومی، پارسک و سال نوری
استفاده میکنند. یک واحد نجومی فاصلهی زمین تا خورشید است و نزدیک به 150
میلیون کیلومتر. یک سال نوری هم فاصلهای است که نور با سرعت نزدیک به
300,000 کیلومتر بر ثانیه و در مدت یک سال میپیماید که این اندازه نزدیک
به 9500 میلیارد کیلومتر میشود. یک پارسک هم نزدیک به 31000 میلیارد
کیلومتر است. یک پارسک کمابیش 3/26 برابر یک سال نوری و 206,205 برابر واحد
نجومی است.
پروکسیما قنطورس نزدیکترین ستارهی بیرون از
منظومه خورشیدی در فاصلهی 4/3 سال نوری و یا 1.3 پارسک و دورترین
کهکشانها و اخترنماهای قابل دیدن بیش از 13.6 تا 15 میلیارد سال نوری از
ما، در فاصلهای که نور فرصت رسیدن به آنجا را پس از انفجار بزرگ یافته
است، قرار دارد؛ ژرفنایی از کیهان که مشاهدهی فراتر از آن امکانپذیر
نیست. با این وجود ستاره شناسان باور دارند که آنجا نیز پایان جهان نیست.
ادامه مطلب ...