ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
نوشته: محمد علیزاده
آیا میدانید بیشتر ستارگان دنبالهدار دارای مقدار فراوانی آب هستند. دنبالۀ یک دنبالهدار نیز با نزدیک شدن به خورشید و آب شدنِ یخِ آن ریخت میگیرد. حال اگر بتوان یک دنبالهدار را از راه خود منحرف کرد تا به مدار یک سیاره مانند بهرام وارد شده و به دور آن، جوری گردش کند که زاویۀ سقوطش اندک باشد و در بازۀ زمانیِ درازدوره و با چرخشهای زیاد به سطح برسد، آنگاه زمان کافی برای بخار شدنِ آن دنبالهدار در هواسپهر وجود خواهد داشت و چون اندازۀ زیادی از آن دنبالهدار را آب تشکیل داده، پس بخار آب به هواسپهر وارد شده و سپس آب به رویۀ بهرام فروخواهد ریخت. همچنین با به وجود آمدن هواسپهرِ پرمایهتر، سیاره گرمتر شده و با وجودِ بخار آب، رَوَند اکسیژنسازی هم آغاز خواهد شد. این که خود دنبالهدار چگونه دارای آب است، گمانهزنیهای بسیاری شده است، اما در یکی از تازهترین یافتهها، ستارهشناسان دریافتهاند که برخی از ستارگان به فضای بیرون، گلولههای آب پرتاب میکنند. این گلولهها با ورود به فضای میانستارهای یخ میبندد و در گذار خود، به دام گرانش یک ستاره افتاده و به دور آن چرخش میکند. شاید آبِ موجود در سیارۀ ما هم با یکی از همین گلولهها آمده باشد.