بشقاب پرنده، موجودات فضایی یا آزمایش‌های مخفی سازمان جاسوسی امریکا

نوشته: محمد علیزاده

   پس از جنگ دوم جهانی، دو کشور اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحدۀ امریکا به عنوان دو ابرقدرت بازمانده از جنگ، درگیر جنگ سرد شدند. جنگی که تنها با چنگ و دندان نشان دادن به یکدیگر و نیز پیشرفت دادن ابزارآلات جنگی، به شدت از سوی دو کشور در جریان بود. در این میان، هر دو برای جاسوسی بیشتر و بهتر و موثرتر و نیز رساندن برد بمب‌ها و جنگ‌افزارهای خود به تمامی پهنه و دوردست‌ترین منطقه در خاک دیگری، به پیشرفت دادن فناوری‌هایی در این زمینه پرداختند. دولت‌مردان ایالات متحده برای پیشرفت و توسعۀ ناوگان بمب‌افکن‌ها و هواپیماهای دوربرد و بلندپرواز خود، منطقه‌ای در میان چندین پادگان نظامی و بر روی دریاچه‌ای خشک در ایالت نوادا در غرب آن کشور بنیان نهادند تا آنجا با خیال آسوده و به دور از جنجال به امور جنگ‌طلبانۀ خویش بپردازند.

نقشۀ هوایی از منطقه 51

---

 

ماه

ماه امسال در نیمه‌های شهریور به نزدیک‌ترین فاصله‌ی خود به زمین رسید. کوه پیمایی در شب و در زیر نور مهتاب ماه پرنور و نزدیک به زمین، و دیدن برآمدن خورشید از پشت قله‌ی دماوند و بر فراز قله‌ی توچال، بسیار دلچسب بود.

این عکس را عکاس نجومی "دیان اوتوسن" در هژدهم سپتامبر 2013 و در جایی به نام وناچی در نزدیکی واشنگتن امریکا برداشته است.

Credit: Diane Ottosen

آلودگی

این عکس رو روز جمعه 18 بهمن 1392 از روی بلندی‌های دوشان تپه از تهران گرفتم. برف زیبایی باریده بود، در دورنما، قله‌ی توچال پوشیده از برف نموداره که روز قبل از این تاریخ اونجا بودم. و از همه مهمتر، چتر آلودگی شدید که بر روی تهران کشیده شده. چند ماه پس از قطع تولید بنزین داخلی و واردات دوباره‌ی بنزین استاندارد، دیگه خبری از این آلودگی و با این شدت نبود.

صعود به توچال

شاید در یک  روز تعطیل صعود به قله‌ای نزدیک به شهر فکر بدی نباشه. توچال به دلیل نزدیکی به تهران و امکانات مناسب، گزینه‌ی خیلی خوبیه و برای صعودهای سنگین به قله‌های بلندتر و برنامه‌های چند روزه، صعود هر هفته به این قله می‌تونه برای حفظ آمادگی بدنی کمک زیادی بهمون بکنه. کمابیش در تمام هفته‌های سال میشه به این قله صعود کرد. برای صعود تابستانی چیز زیادی لازم نیست. یک کیف کمری، یک قمقمه، یک جفت کفش خوب، یک جفت عصای کوه پیمایی، مقداری لوازم کمک‌های اولیه و مقداری خوراک پرانرژی کافیه. شرایط صعود زمستانی کاملا فرق می‌کنه. اصولا کوهنوردی باید گروهی انجام بشه. حالا صعود تنها به توچال و در تابستان و از مسیر عمومی به دلیل رفت و آمد زیاد، چندان مهم نیست، چون در هر چند دقیقه یکی دو نفر از کنارتون رد میشن و در صورت رخ دادن اتفاقی، کسی هست که کمکتون کنه. در زمستان، تعداد صعود کننده خیلی کمتره و تنها رفتن به کوه چندان عاقلانه نیست. کافیه در هر بار گذر از کنار جان‌پناه امیری، به یاد بیارین که در یک زمستان، یک کوهنورد در همین نقطه از سرما یخ زده و جون خودشو از دست داده. باورش سخته ولی تا در شرایط سخت قرار نگرفته باشین، متوجه حرف من نخواهید شد.

برای دیدن همه‌ی عکسها به این صفحه نگاه کنید

دورنمای تهران از پناهگاه شیرپلا

سرآغاز

درود؛

مدتها بود که می‌خواستم مطالب جالبی که در مجلات و وب‌گاه‌ها می‌بینم رو به پارسی برگردان کنم. البته مدتی با مجله‌ی دانشمند کار کردم و همچنین سه کتاب به پارسی برگردان کردم، از جمله کتاب زیبای "من، روبات" به قلم "آیزاک آسیموف" که در مجله‌ی دانشمند به صورت پاورقی در هر ماه منتشر شد. پس از حدود شش سال و بنا به دلایلی از کار کردن با مجله‌ی دانشمند کناره‌گیری کردم. تعداد زیادی مقاله‌ی علمی و کیهان شناسی و ستاره شناسی و داستان علمی‌تخیلی کوتاه رو پس از جدا شدن از دانشمند برگردان کردم که شاید در این صفحه منتشر کنم.

هر چند انتشار مطلب در اینترنت و در ایران مساوی است با از دست رفتن محتوا از دست تولید کننده، چون فرصت طلبان، به سادگی مطالب رو از صفحه‌ی شما می‌دزدند و با‌انصافان شاید به نام خودتون و بی‌انصافان به نام خودشون بازنشر می‌کنن. هر چقدر هشدار هم نوشته بشه و علائم کپی رایت و حق مولف و من بمیرم و تو بمیری کنار مطلب گذاشته بشه، تاثیری در دل دزد ناجوانمرد نداره و کار خودشو می‌کنه.

راه حلی که من برای این مشکل پیدا کردم، برگرفتن سبکی ویژه‌ی خودم در نوشتن و برگردان به پارسی است که اگر دزدیده هم بشه، خواننده بتونه تشخیص بده که این نوشتار و یا این ترجمان، مربوط به این دزد نیست. خوشبختانه سرآغاز تولید محتوا در اینترنت قابل استناده و به راحتی میشه فهمید که منبع اصلی اثر در کجا و در چه تاریخی نوشته و ایجاد شده.

به هر حال، به تمام عزیزان خواننده که خودشون صاحب صفحه و یا وب‌گاهی در اینترنت هستن و علاقه دارن مطالب این صفحه رو در صفحه‌ی خودشون بازنشر کنن، این اجازه داده میشه، به این شرط که نشانی این صفحه و نام نویسنده به طور کاملا مشخص درج بشه. به دزدان عزیز هم اجازه داده میشه، ولی خواهش می‌کنم نام و نشانی صاحب اثر و این صفحه رو هم درج بفرمایید. پیشاپیش سپاسگزارم.

---