چگونگی فرایند چربیسوزی
تا حالا به این فکر کردین که چه اتفاقی برای چربیهای از بین رفته بدن میافته؟ به احتمال زیاد شما هم تصور میکنید هنگام ورزش هر چه بیشتر عرق کنید، چربی بیشتری میسوزونید؛ متاسفانه باید بگم شما هم مثل خیلیهای دیگه در اشتباهید.
قبلن هم اشاره کردم که عرق کردن یعنی از دست دادن منابع آب بدن که با خوردن دوبارهی آب، برمیگرده سر جای خودش. همینطور گفتم که سلولهای چربی مقدار خیلی زیادی آب در خودشون ذخیره میکنن، پس وقتی این سلولها از بین میره، چه اتفاقی براشون میافته؟ پاسخ خیلی سادهس: هر چیزی که بسوزه، دی اکسید کربن تولید میکنه، در حدود 85 درصد چربی سوزانده شدهی بدن در اثر فعالیت هم تبدیل به "کربن دی اکسید" میشه و از راه شش و تنفس از بدن خارج میشه و 15 درصد باقی به صورت آب و تعریق از بدنتون خارج میشه. پس هنگام ورزش فکر نکنین چون زیاد عرق کردین خیلی چربی سوزوندین، در واقع ملاک چربیسوزی، به اندازهی فعالیتی هست که انجام دادین، مثلن برای دوچرخه سواری سریع ممکنه تا 800 کیلو کالری در ساعت انرژی مصرف بشه و برای پیاده روی هم تا 400 کیلو کالری در ساعت.
پرسش دیگه این هست که چه اتفاقی برای غذایی که میخوریم میافته؟ کربوهیدراتها، چربیها و پروتئین به صورت کربن دی اکسید و آب از بدن خارج میشه و درصد کمی از پروتئین تبدیل به اوره شده و به همراه ادرار دفع میشه، اما فیبرهایی که در مواد غذایی وجود داره به صورت مدفوع از بدن خارج میشه.
سه نکته:
اول: خیر! تند تند نفس کشیدن باعث چربیسوزی نمیشه، برای چربیسوزی باید زحمت بکشید و ورزش کنید، به عبارتی بر اساس قانون بقای ماده انرژی، باید تکون بخورید تا یه چیزی به چیز دیگه تبدیل بشه.
دوم: بازم تکرار میکنم: تمام کسانی و یا موسساتی که تبلیغ لاغری سریع میکنن، جز کلاهبرداری چیز دیگهای نیست، روشی برای لاغری سریع وجود نداره، همچنین روشی برای لاغری موضعی هم وجود نداره جز جراحی، پس گول این کلاهبردارا رو نخورین و پولتون رو دور نریزید.
سوم: با توجه به فرایند چربیسوزی، متوجه شدید که بیشتر چربیهای اضافی سوزانده شدهی بدن از طریق تنفس دفع میشه؛ قبلن هم به اهمیت تنفس در هنگام تمرین اشاره کرده بودم، پس از این به بعد به جای عرق ریختن زیادی، تلاش کنید روی تنفس صحیح و روش درست تمرین تمرکز کنید.
آیا روشی برای لاغری موضعی وجود دارد؟
خیلیها از من میپرسن که آیا روشی برای لاغری موضعی وجود داره؟ مثلن شکم یا باسن. سادهترین پاسخ اینه: خیر. پاسخ طولانیتر اینه که هر کس و یا هر موسسهای که به شما قول لاغری موضعی میده، کلاهبرداره و هدفش خالی کردن جیب شماست که متاسفانه تندرستی شما هم با روشهای نادرست به خطر میافته. اما چرا؟
در حدود 60 تا 70 درصد بدن ما از آب تشکیل شده که این آب در خون، بافت ماهیچهای و بافت چربی ذخیره میشه. سلولهای چربی میتونن مقدار زیادی آب در خودشون ذخیره کنن و در واقع رژیمهای کوتاهمدت که هیچ فایدهای هم نداره، بر اساس از دست آب بدن هست که به سرعت هم وزن به اندازهی قبل برمیگرده. اما برای از دست دادن سلولهای چربی، شما باید بدنتون رو وادار کنید که منابع ذخیره شدهی چربی رو به مصرف برسونه و برای این منظور باید مصرف انرژی از نیاز انرژی بدن بیشتر باشه. یعنی کمتر و هوشمندانه غذا بخورید و بیشتر فعالیت کنید. نکتهی مهم اینه که هیچ روشی برای هدف قرار دادن چربیهای یک نقطه از بدن وجود نداره و هر کسی که چنین چیزی رو به شما پیشنهاد میکنه، مطمئن باشید جز کلاهبرداری، قصد دیگهای نداره. به طور مثال، دراز نشست، و هر تمرین دیگه برای تقویت ماهیچههای شکم، هیچ ارتباطی به کم شدن حجم چربی شکمی نداره. شما تنها ماهیچههای این نقطه از بدن رو تقویت میکنید، اما چربیسوزی یک فرایند عمومی در بدن افراده، برای این منظور باید تمرینهای هوازی و تمرینهای قدرتی رو به موازات هم انجام بدید تا بدن وادار به استفاده از منابع چربی ذخیره بشه و همچنین ماهیچهها هم به کار گرفته بشه تا با تقویت عمومی ماهیچههای بدن، ذخایر گلیکوژن به صورت ذخیرهی چربی بدن مورد استفاده نگیره.
جمعبندی:
1- نکتهی مهم: اگر بدنتون سالم هست و بیماری خاصی ندارید و به عبارت سادهتر میتونید وزرش و فعالیت کنید، به خودتون لطف کنید و به هیچ موسسهای برای لاغری مراجعه نکنید و خودتون رو در معرض پرتو دستگاههای عجیب و غریب و رژیمها و روشهای خطرناک قرار ندید. با یک ساعت تمرین روزانه و یک رژیم سادهی غذایی، میتونید در مدت یک سال به بدن ایدهآل برسید.
2- هیچ روشی برای از بین بردن و به اصطلاح سوزاندن چربیهای یک بخش بدن وجود نداره.
3- بدن شما یک دستگاه یکپارچه هست و برای از بین بردن چربیها، باید این دستگاه رو به طور عمومی به کار وادار کنید.
4-تمرینهای هوازی و یا تمرینهای قدرتی به تنهایی فایده نداره. باید هر دو رو به موازات هم انجام بدید.
5- شعار کلی اینه: برای لاغر شدن باید بیشتر از نیاز بدن کالری سوزاند و کمتر و هوشمندانه خوراکی مصرف کرد.
چاق یا لاغر؟ کدام بهتر است؟
من چقدر زشتم؛ من چقدر چاق و بیریختم؛ همه از من بدشون میاد؛ و هزاران جملهی شبیه این که ممکنه افراد چاق هر روز در ذهنشون مرور کنن.
اما آیا واقعن افراد چاق زشت هستند؟
در واقع نوع دیدگاه ما نسبت به افرادی که اضافه وزن دارند به دیدگاه کلی جامعه بستگی داره و البته خوراک رسانهای و تبلیغاتی که هر روز به خورد مردم داده میشه. در واقع میشه گفت هیچ فرد چاقی به خواست خودش دچار اضافه وزن نشده؛ روش زندگی کنونی ما، بیماریهای جسمی و روانی و دلایلی فراوان دیگه؛ و صد البته روش زندگی امروز مردم موجب بیشتر این مشکلات شده. در گذشته در یک روستا و با سبک زندگی روستایی، اگر فردی چاق بود، به احتمال زیاد دچار بیماریای مرتبط بوده، اما امروز در محاصرهی انواع خوراکیهای پر کالری و کم ارزش غذایی هستیم و هزار البته ناآگاهی خودمون. بارها دیدم مادرهایی رو که به دست بچهی در کالسکه نشسته پفک و چیپس میدن و بچه با لذت میخوره، بچههای امروزی بیشتر از این که در کوچه و خیابون و پارک بازی کنن، با موبایل و رایانه و بازی رایانهای دمخور هستن، برخی از ما حتا برای رفتن به فروشگاه نزدیک خونه و خرید، با خودرو میریم، پس طبیعیه که مردان و زنانی رو ببینیم که در دههی سوم زندگی، شکمی بزرگ داشته باشن و در دههی چهارم دچار سکتهی قلبی بشن. از طرفی به جای به کار بستن روش اصولی برای کاهش وزن و به دست آوردن تندرستی، دنبال روشهای سریع باشیم. تنها نتیجهای که حاصل خواهد شد اینه که ته ماندهی سلامت خودمون رو به دست افراد سودجویی میدیم که میخوان شما رو در 20 روز، 20 کیلو لاغر کنن و به عنوان تیر آخر، ممکنه فرد خودشو تسلیم تیغ جراحی کنه.
برمیگردم به پرسش آغاز، آیا افراد چاق زشت هستند؟ پاسخ به دید شما بستگی داره، هیچ فردی به ذات زشت نیست، طبعن زشتی در کردار فرد هست، اما باید بدونید که چاقی شما رو بیمار میکنه، همونطور که سیگار به شما سرطان هدیه میکنه، اما ممکنه فردی چندده سال سیگار کشیده باشه و در نهایت در دههی نهم زندگی و به مرگ طبیعی از دنیا رفته باشه، ولی این افراد معدود هستن، همینطور افراد چاق سالم. چاقی موجب عوارض و مشکلات زیادی در بدن افراد میشه، مشکلات حرکتی و سایش مفاصل،مشکلات ستون فقرات و دیسک کمر، تنگی نفس، مشکلات قلبی و عروقی و فشار خون، دیابت، بیماری کبدی و کلیوی، نازایی و حتا سرطان، در نتیجه افراد چاق برای تندرستی خودشون باید به وزن ایدهآل برسن، نه برای زشتی و این که دیگران چی فکر میکنن و یا این که من چقدر زشتم.
طرز تهیه پروتئین بار
پیشتر گفتم که تفاوت پاور بار و پروتئین بار در محتویات، مقدار انرژی و پروتئین دریافتی و زمان مصرف هر کدوم از اینها هست. پاور بار رو باید در هنگام تمرین و پروتئین بار رو پس از تمرین مصرف کرد.مصرف پروتئین پس از تمرین به ترمیم بافت ماهیچهای و جلوگیری از تشکیل اسید لاکتیک در ماهیچهها کمک میکنه. البته در هنگام فعالیتهای بلند مدت، مثل کوهپیمایی یا کوهنوردی و یا هر فعالیت شدید بدنی دراز مدت، بهتره از پروتئین بار هم استفاده بشه. و مانند همهی مواردی که پیشتر هم اشاره کردم، جنس خوب رو فقط خودتون میتویند تهیه کنید و بازاریش به درد نمیخوره. در نتیجه مواد لازم برای تهیه پروتئین بار به شرح زیر است:
1- تخم کدو: 250 گرم
2-تخم کتان: 250 گرم
3- بادام: 250 گرم
4- بادام زمینی: 500 گرم
5- گردو: 250 گرم
6- جو دو سر پرک شده: نیم کیلو
7- خرمای سفت و گوشتی: یک کیلو
8- پودر سفیده تخم مرغ: نیم کیلو
9- پودر آب پنیر: نیم کیلو
10- کاکائو تختهای تلخ: یک تا یک و نیم کیلو
11- پودر قند یا شکر قهوهای: نیم کیلو
12 - پودر طعم دهنده مثل پودر وانیل یا توت فرنگی: به مقدار دلخواه
طرز تهیه: تخم کتان رو از عطاریها تهیه کنید، و به همراه تخم کدو، بادام، بادام زمینی و گردو، بریزید داخل غذاساز و درشت خورد کنید. نباید زیاد ریز و له بشه. خرما رو هم با چاقو تکه تکه کنید، بعد به روشی که پیشتر گفتم، کاکائو رو آب کنید و بعد پودر آب پنیر و پودر سفیدهی تخم مرغ و پودر قند و پودر طعم دهنده رو بهش اضافه کنید و حسابی به هم بزنید. حالا باید یه خمیر سفت و یه دست داشته باشید. در مرحلهی آخر، تخم کدو، بادام، بادام زمینی ، گردو و تخم کتان خورد شده و جو دوسر رو به خمیر اضافه کنید و با هم مخلوط کنید. داخل سینی فر رو با چند ورق روغنی شیرینیپزی بپوشونید و بعد مواد رو بریزید داخلش. با این حجم مواد به سه یا چهار سینی نیاز دارید. بعد سینی ها رو دو سه ساعت بذارید داخل فریزر و بعد به مدت 24 ساعت داخل یخچال. و بعد برش بزنید و بپیچید لای کیسه فریزر و در جای خشک و خنک نگهداری کنید. نکتهی مهم اینه که باید مواد رو سریع به شکلات آب شده اضافه کنید که سفت نشه.