امنیت در دوچرخه‌سواری 3

راندن دوچرخه در ترافیک سنگین و از لابه‌لای انبوه خودرو و موتور و کامیون، کار خیلی خطرناکیه. چند توصیه برای امنیت بیشتر ویژه‌ی حرفه‌ای‌ترها:
1- در شلوغی خیابان و بین خودروها نرید! بارها دیدم که دوچرخه‌سوارانی در ترافیک سنگین، با سرعت خیلی زیاد در لابه‌لای خودروها ویراژ میدن. خب پدر جان چیو می‌خوای ثابت کنی؟ که خیلی کارِت درسته؟ عقل سلیم حکم می‌کنه که در این مواقع با احتیاطِ خیلی بیشتر و خیلی آهسته‌تر حرکت کنید.
2- دوچرخه‌سوار حرفه‌ای گرامی، وقتی شما کفش فیکس دوچرخه پاتون کردید و در بین خودروها با سرعت رکاب می‌زنید، فکر اینو می‌کنید که اگر مجبور به توقف ناگهانی بشید و پاتون رو بزارید روی زمین، به هیچ عنوان کنترل ندارید؟
3- وقتی خودروها پشت چراغ قرمز و یا در اثر راه‌بندان توقف کردن، حرکت در لابلای اونها مساویست با خطر بالقوه‌ی مرگ. هر لحظه ممکنه یک خودرو اندکی به چپ و راست منحرف بشه و شما که با سرعت از دالان باریک بین دو خودرو و یا دو طرف کناری خیابان در حرکت هستید، قیچی بشید.
4- در راه‌بندان و یا پشت چراغ قرمز، وقتی در حال حرکت از کنار خودروهای متوقف شده هستید، هر لحظه امکان این هست که درِ یکی از خودروها باز بشه و شما به شدت با اون برخورد کنید. در نتیجه خیلی باید احتیاط کرد.
5- تمرین در شهر، اشتباهه. نه میشه تمرکز کرد و نه میشه روی سرعت و قدرت و تنفس برنامه‌ریزی کرد. پس یک جای خلوت و آروم رو پیدا کیند که مثلن در حدود یک ساعت تا منزلتون فاصله داشته باشه و برای رسیدن به اونجا هم از مسیرهای خلوت و غیراصلی استفاده کنید.
6- در بعضی از تقاطع‌ها، به جای چراغ قرمز، پل و زیرگذر و دوربرگردون هست. وقتی می‌خواین از پایان یک خیابان به ورودی خیابان بعدی که به صورت 90 درجه متقاطع هستن، وارد بشید، یک نیم دور شما رو وارد اون خیابان می‌کنه، و مشکل این‌جاست که پایان نیم دور با خیابان متقاطع هم‌جهت هست و شما نا‌گهان به وسط خیابان و یا باند سرعت وارد می‌شید. در این حالت رکاب نزنید عزیز جان. خودروها با سرعت بالا در حال حرکت هستند و شما رو له می‌کنن. دوچرخه رو نگه دارید و پیاده از خیابان عبور کنید. یا اصلن پیش از چنین تقاطعی از روی پل عابر پیاده بگذرید.
7- همچنین اگر (در عین اشتباه بودن) وارد بزرگراه شدید، به ورودی‌های فرعی به اصلی خیلی توجه کنید. در بزرگراه‌ها تعداد زیادی ورودی فرعی به اصلی هست که دید مناسبی هم برای راننده‌ها نداره و جریان ترافیک بزرگراه رو به خوبی نمی‌بینن، چه برسه به یک دوچرخه‌ی کوچک. در این ورودی‌ها احتیاط زیادی لازمه.
8- ایضن در دوربرگردان‌ها هم سواره عبور نکنید. دوربرگردن ترافیک رو به باند سرعت مسیر مخالف هدایت می‌کنه و شما با دوچرخه در بین خودروهای در حال حرکت با سرعت بالا گیر می‌افتید. از پل عابر پیاده عبور کنید.
9- خیابان خیس مساویست با خطر، خیابان خیس در شب مساویست با مرگ. همین امروز ساعت 5 صبح یک دوچرخه سوار در بزرگراه دوران روی آسفالتی که خودروهای آب‌پاش شهرداری خیس کرده بودن با شدت به زمین خورد و حسابی آسیب دید. ظواهر ایشون نشون می‌داد که کارکشته هم هستن، ولی اشتباه برای یک فرد باتجربه هم پیش میاد.
10- دوچرخه راهنما نداره، راننده‌ی پشت سر شما هم علم غیب نداره. دست دوچرخه‌سوار در حکم راهنمای دوچرخه هست. اگر تصمیم به تغییر مسیر دارید با دستتون علامت بدید تا خودروهای پشت سر متوجه شما باشن و با احتیط فراوان و توجه به ترافیک در همه جهت، اقدام به تغییر مسیر کنید.
11- با راننده‌های خودرو و موتور کَل کَل نکنید پدرجان. شما لانس آرمسترانگ هم که باشی، حریف موتور گازی هم نمیشی، پس بی‌خودی خودتو خسته نکن. همیشه به یاد داشته باشید که احمق یکی دو تا نیست که با ادب کردن اون چند تا، نسلشون منقرض بشه.
12- نکته‌ی مهمی که در پست قبلی هم نوشتم و باز هم اینجا تکرار می‌کنم اینه که اگر گروهی رکاب می‌زنید، در کنار هم رکاب نزنید عزیز جان، پشت سر هم رکاب بزنید. امروز صبح زود چند گروه رو دیدم که در بزرگراه دوران در کنار هم رکاب می‌زدن و در حال گپ زدن و جک گفتن بودن. یک راننده کامیون نیمه هوشیار و فاجعه برای چندین خانواده.
و در پایان عرض می‌کنم که همیشه هوشمندانه رکاب بزنید، پیش‌بینی‌پذیر رکاب بزنید، جلوی خودروها نپیچید، تا جایی که امکان داره از مسیرهای خلوت و دور از ترافیک تردد کنید. لباس مناسب و به رنگ روشن و همراه بانشانه‌های هشداردهنده بپوشید، دوچرخه‌تون رو مجهز به چراغ خطر کنید و مراقب خودتون باشید.
پ.ن: اگر انگلیسی می‌دونید، در این صفحه هم مطالب خیلی خوبی در مورد امنیت در دوچرخه‌سواری نوشته شده:

https://bicyclesafe.com

امنیت در دوچرخه‌سواری 2: سگ

.

یکی از بزرگترین خطرات دوچرخه‌سواری، سگهای ولگرد هستند. به طور غریزی سگ و بیشتر، توله‌های سگ دوچرخه و دوچرخه‌سوار رو دنبال می‌کنن و البته با احتمال کم ممکنه که پای دوچرخه‌سوار رو هم گاز بگیرن. در نتیجه باید در رویارویی با این خطر خیلی آگاهانه واکنش نشون بدیم. ظاهرن حرکت دوچرخه و رکاب زدن باعث تحریک سگها و موجب تعقیب دوچرخه‌سوار توسط اونها میشه.

.
1- سگ به طور غریزی ترس رو متوجه میشه. اگر حس کنه که شما ازش ترسیدین، دیگه به سادگی شما رو رها نخواهد کرد. پس تلاش کنید که به ترس‌تون از سگ غلبه کنید.
2- هرگز به چشم سگ خیره نشید. بدترین کار ممکن که به حمله‌ی سگ با درصد خیلی بالا منجر میشه، خیره شدن به چشم یک سگ عصبانی هست. بایستید، به سمت دیگه‌ای نگاه کنید و حواستون به حیوون باشه. باید نشون بدید که از سگ نیرومندتر هستید. گاهی بلند کردن دوچرخه سر دست هم کارسازه و سگ آروم میشه و دمش رو لای پاش قرار میده که نشانه‌ی تسلیمه.
3- می‌تونید حواس سگ رو پرت کنید. یه تیکه شاخه درخت یا حتا قمقمه رو به سمتی پرت کنید که حواس حیوون پرت بشه.
4- یکی از دلایل حمله‌ و دنبال کردن سگ غریزه‌ی شکار هست. پس باید متوجه بشه که دوچرخه‌سوار شکار نیست. در نتیجه اگر امکان سرعت گرفتن و فرار نبود، توقف کنید و از دوچرخه پیاده بشید و دوچرخه رو بین خودتون و سگ قرار بدید، با یکی دو تا فریاد بلند و کوتاه، ممکنه سگ آروم بگیره و حتا فرار کنه، پاشیدن آب با قمقمه به صورت سگ هم ممکنه به آروم شدن و حتا فرار سگ منجر بشه. در حالت خطرناک‌تر که حس کردید واقعن ممکنه بهتون حمله کنه، به صورت سگ سنگ بزنید.
5- یکی دیگه از دلایل حمله‌ی سگها، دفاع از قلمرو هست. هر دسته‌ی سگ در یک مکان اتراق می‌کنن و به شدت هم از محل خودشون دفاع می‌کنن. در نتیجه ترک هر چه سریعتر محل، بدون ترس و بدون نشون دادن واکنش ناگهانی، بهترین راه‌کار هست.
6- اگر سگ به شما حمله کرد، داد و هوار هیچ فایده‌ای نداره و تنها به عصبانی شدن بیشتر سگ منجر میشه. بهترین روش حفظ آرامش هست و بعد به آرامی پیاده شدن از دوچرخه و قرار دادن دوچرخه بین خودتون و سگ. یک راه‌کار که من بارها امتحان کردم و خوب جواب میده، اینه که بعد از چند لحظه ایستادن روبروی سگ، ناگهان خم بشید و نشون بدید که مثلن می‌خواین یک سنگ بردارید و بهش پرتاب کنید، در بیشتر مواقع سگ بی‌درنگ فرار می‌کنه.
7- یکی از بدترین اتفاقها، قرار گرفتن بین دعوای دو گله سگ هست. گاهی گله‌های سگ به خاطر قلمرو با هم دعواشون میشه و در دو صف روبروی هم قرار می‌گیرن و به شدت برای هم واق واق می‌کنن. بدترین کار اینه که شما با دوچرخه از بین اونها عبور کنید. بی برو برگرد بهتون حمله می‌کنن. بهترین کار دور شدن هر چه سریع‌تر از محل هست.
8- شوربختانه معتادان خیابون‌گرد، یکی دو تا از توله‌سگهای ولگرد رو به دنبال خودشون راه می‌اندازن و کمی نون خشک بهشون میدن و از اونها برای دفاع از خودشون استفاده می‌کنن. چندین بار من مورد حمله‌ی همین سگها قرار گرفتم. راه‌کار اینه که حواستون جمع باشه و پیش از نزدیک شدن به اونها با فریاد صاحبش رو آگاه کنید و یا توقف کنید و از دوچرخه پیاده بشید و آروم با قدم زدن از کنارشون رد بشید.
9- یک راه‌کار که من تا حالا امتحان نکردم، ولی از خیلی از دوستان شنیدم که خوب جواب میده، استفاده از ترقه هست. فکر کنم برای خانمها راه‌کار بهتری باشه. البته در صورتی که به ترس‌شون غلبه کنن و بتونن ترقه رو روشن کنن و به طرف سگ پرتاب کنن.
10- یک نکته‌ی خیلی مهم اینه که در هر حال اولین کارِتون این باشه که به دهان سگ نگاه کنید. اگر کف کرده بود و کف از دهانش سرازیر بود، معطل نکنید و با بیشترین سرعت ممکن فرار کنین چون اون سگ هار هست؛ و صد البته که به آتش‌نشانی یا نگهبان پارک خبر بدید.
11- بدترین حالت اینه که مورد گازگرفتگی سگ قرار بگیرید. باید بی‌درنگ به اورژانس مراجعه کنید و آزمایش خون بدید برای هاری و واکسن کزاز هم بزنید.

امنیت در دوچرخه‌سواری 1

.
پیشتر هم مطلبی در این مورد نوشته بودم، اما تکرارش برای خودم هم لازمه.
1- قوانین راهنمایی و رانندگی شامل دوچرخه هم میشه، پس باید رعایت بشه.
2- دوچرخه باید به چراغ خطر عقب و جلو به طور خیلی آشکار مجهز باشه.
3- دوچرخه سوار باید کلاه ایمنی داشته باشه.
4- تردد دوچرخه در بزرگ‌راه ممنوعه عزیز جان. چرا میری آخه؟ اونم توی شب یا دم صبح...
5- تردد در خط ویژه‌ی اتوبوس برای دوچرخه ممنوع است.
6- عبور از روی پلهای روگذر در تمامی خیابانها برای دوچرخه ممنوع است.
7- همراه داشتن لوازم یدکی اولیه مثل یکی دو تا آچار و یه تویوب و تلمبه و چسب و وصله و قفل و آچار زنجیراز ضروریات هست.
8- همراه داشتن اندکی کمکهای اولیه لازمه.
9- همراه داشتن کارت شناسایی از واجباته.
10- هر لباسی که می‌پوشید، مطمعن باشید که از راه دور قابل دیده شدن باشه. برچسب‌های شبرنگ تهیه کنید و به لباستون بدوزید.
11- داشتن یک عینک مناسب از واجبات هست. وقتی به اهمیتش پی می‌برید که یه کامیون از کنارتون رد بشه و کلی سنگریزه به آسمون بلند بشه و دید شما با رفتن گرد و غبار در چشم کور بشه.
12- هدفون ممنوع. عزیز دل برادر، وقتی شما هدفون توی گوشت می‌ذاری و با صدای بلند آهنگ گوش میدی، یعنی مرگ رو به جون خریدن. شما باید هنگام سواری کاملن به اتفاقات پیرامونت آگاه و هوشیار باشی تا بتونی به موقع واکنش نشون بدی.
13- احترام به دیگران، حتا هنگامی که حق با شماست و طرف مقابل خلاف کرده، نشانه‌ی روحیه و شخصیت ورزش‌کارانه‌ی شماست.
14- اگر گروهی تمرین می‌کنید، حتمن پشت سرِهم رکاب بزنید، نه در کنار هم.
15- دوچرخه سواری در خیابانهای شلوغ و ساعتهای پیک ترافیک مساویست با خطر فراوان. راههای فرعی و خلوت و ساعتهای خلوت رو برای تمرین انتخاب کنید.
پ.ن 1: بهترین حالت برای چراغ خطر، دو چراغ عقب چشمک‌زن قرمز یکی زیر زین و یکی پشت کلاه و برای جلو یک چراغ با روشنایی خوب روی دسته فرمون هست.
پ.ن 2: در مورد بند سیزدهم، البته اگه یه موتوری یا راننده‌ نیسان دهن دریده و بچه پرو بود، پیوند دادن خواهر و مادر ایشان از واجبات است. این مورد فقط ویژه‌ی آقایان است.

روش تمرین 6

روش صحیح دوچرخه سواری

مقاله‌های زیادی در مورد روش صحیح سوار شدن روی دوچرخه وجود داره، با این حال خیلی از افراد رو می‌بینم که به اشتباه بر روی دوچرخه نشستن. نتیجه‌ی این اشتباه، درد کمر و مفصل ران و زانو و گردن هست. نخست شما باید دوچرخه رو بر اساس اندازه‌های بدنتون تنظیم کنید.

1- مهم‌تریم تنظیم، فاصله‌ی بین رکاب و زین هست. اندازه باید به صورتی باشه که وقتی روی زین نشستین و رکاب در پایین‌ترین حالت ممکن قرار داره، ران و ساق پا از مفصل زانو، زاویه‌ای در حدود 15 تا 25 درجه داشته باشه، یعنی نه زانو زیاد خم باشه و نه کاملن صاف.

2- زین اگر درست تنظیم نباشه در آقایون باعث کرخ شدن و درد و در خانمها موجب درد در ناحیه تناسلی میشه. زین باید کاملن صاف و افقی باشه، اما اگر احساس کردین فشار زیادی بین دو پا احساس می‌کنین، بهتره جلوی زین در حدود 3 تا 5 درجه رو به پایین زاویه بدین. زین رو هم از نوع مناسب و نرم انتخاب کنید و خانمها بهتره زین پهن‌تر انتخاب کنن. همچنین از شلوارکهای مخصوص خانمها که در بخش تناسلی، ابر فشرده و نرم دوخته شده استفاه کنن.

3- ارتفاع فرمان دوچرخه نباید زیاد بالا باشه. بهترین حالت طوریه که وقتی روی دوچرخه نشستین و فرمان رو در دست گرفتین و دستتون از آرنج خم شده و زاویه‌ای در حدود 75 تا 90 داره، کمرتون کاملن صاف باشه و زاویه‌ی راستای ستون فقرات و راستای افق در حدود 60 درجه باشه.

4- تنظیم دسته‌های فرمان هم مهمه. دسته‌ها نباید زیاد از هم فاصله داشته باشه و باید به صورتی باشه که وقتی فرمان رو در دست گرفتین، دستهای شما در راستای بدن و به اندازه‌ی عرض شانه باز باشه.

و اما روش صحیح رکاب زدن:

1- وقتی پا رو روی رکاب به پایین فشار میدین، نباید زانوتون شل و ول باشه. زانو و همه‌ی ماهیچه‌های پای فشار دهنده باید در حداکثر انبساط باشه و مراقب باشید زانو به سمت طرفین تاب نخوره، یعنی زانو در راستای ساق پا، مستقیم به پایین و روی رکاب فشار داده بشه.

2- صحیح‌ترین روش فشردن رکاب، فشار با بخش زیر انگشتان پا هست، یعنی محل اتصال انگشتان و کف پا. فشار دادن رکاب با پنجه و یا بخش میانی پا نه تنها اشتباهه که موجب خستگی زود هنگام و فشار زیاد به ماهیچه‌های ساق پا میشه.

3- خیلی از دوچرخه‌سواران حرفه‌ای هم این اشتباه رو انجام میدن، کمر قوز کرده هنگام رکاب زدن. کمر باید در تمام مدت رکاب زدن کاملن صاف و بدون قوز باشه.

4- تنفس اصلی‌ترین و مهم‌ترین بخش تمرین با دوچرخه هست. باید تنفس منظم و همگام با رکاب زدن باشه. اگر بتونین تنفس رو کنترل کنید، در کمال تعجب متوجه می‌شین که توان رکاب زدنتون خیلی بیشتر میشه.

5- نکته‌ی مهم دیگه اینه که باید در تمام مدت تمرین، شدت تمرین و فشار به ماهیچه‌ها و بدن رو کنترل کنید، شل و ول رکاب زدن و توجه نداشتن به سرعت حرکت و همگامی تنفس و رکاب زدن، فقط باعث خستگی زودرس میشه. یک دوچرخه سوار متوسط باید بتونه به راحتی در حدود سه ساعت و با سرعت 25 تا 30 کیلومتر رکاب بزنه و آمادگی ادامه‌ی تمرین به مدت 2 ساعت بعد از اون رو هم داشته باشه.