جهان چقدر بزرگ است؟

جهان چقدر بزرگ است؟

مترجم: محمد علیزاده

منبع: http://www.space.com

 

برای دیدن عکس بزرگتر روی آن کلیک کنید

همین‌طور که فناوری پیشرفت می‌کند، ستاره شناسان نیز می‌توانند بیشتر و بیشتر به لحظه‌ی مه‌بانگ نزدیک شده و لحظات نزدیکتری به آن را مشاهده کنند. یعنی تمامی کیهان را در یک لحظه در برابر خود خواهند دید. اما اندازه‌ی کیهان به چندین چیز بستگی دارد، که شامل ریخت و گسترش آن می‌شود. حالا واقعا کیهان چقدر بزرگ است؟ واقعیت این است که دانشمندان نمی‌توانند عددی را برای این بزرگی بیان کنند.

جهان قابل مشاهده
ستاره شناسان عمر جهان را در حدود 13/8 میلیارد سال برآورد کرده‌اند. با در نظر گرفتن ارتباط میان سرعت نور و فاصله‌ی طی شده، یعنی آنها می‌توانند به منطقه‌ای از فضا در 13/8 میلیارد سال پیش نگاه کنند. (چون نور در آن لحظه آفریده شده و از همان لحظه شروع به حرکت کرده، پس می‌توان تا آن لحظه را دید. پیش از آن نوری نبوده و در نتیجه چیزی هم برای مشاهده وجود نداشته است. مترجم) مانند یک کشتی در پهنه‌ی تهی اقیانوس، ستاره شناسان زمینی می‌توانند تلسکوپ‌هایشان را به 13/8 میلیارد سال در گذشته و در همه‌ی جهات نشانه روند. انگار زمین در مرکز کره‌ای برای رصد جهان "قابل مشاهده" به قطر 13/8میلیارد سال نوری باشد. (به این دلیل که جهان در همه‌ی جهات یکسان است. مترجم) واژه‌ی "قابل مشاهده" راه‌گشاست، کرانی که دانشمندان می‌توانند تا آنجا را ببینند، اما آنچه در آنجا وجود دارد را هنوز نمی‌توان مشاهده کرد. (توجه داشته باشید که سال نوری، واحد اندازه‌گیری مسافت است نه زمان و مسافتی است که نور در یک سال می‌پیماید، برابر با 9/5 تریلیون کیلومتر. مترجم)
 

پنگوئنی کیهانی که از تخم کهکشانی خود نگهبانی می‌کند

پنگوئنی کیهانی که از تخم کهکشانی خود نگهبانی می‌کند

تلسکوپ فضایی هابل دو کهکشان را در نزدیکی همدیگر رصد کرده که از نگاه دوربین، مانند پنگوئنی است که در دل کیهان از تخم خود نگاهبانی می‌کند.

برگردان مقاله به پارسی: محمد علیزاده

آرپ-142، کهکشان ان.سی.جی-2936
تصویر بزرگتر و با کیفیت

   دانشمندان سازمان فضایی اروپا و دانشمندان ناسا با کمک تلسکوپ فضایی هابل، تصویری زیبا از دو کهکشان در حال برخورد ثبت کرده‌اند. این دوتایی را آرپ-142 نام نهاده‌اند. هنگامی که دو کهکشان از مسیر خود منحرف شده و به سوی همدیگر نزدیک شوند، سرآغاز بَرهَم‌کُنِش‌هایی خواهد شد که موجب دگرگونی‌هایی شگرف و تماشایی در هر دو کهکشان می‌شود. در برخی موارد موجب به هم پیوستن آنها و در مواردی نیز موجب نابودی هر دو می‌شود.
   در وسط و پایین این تصویر، نمای در هم پیچیده و آبی‌فام کهکشان ان.سی.جی-2936 دیده می‌شود که یکی از دو کهکشان دوتایی آرپ-142 است که در استارگان (صورت فلکی) مار آبی قرار یافته است. ستاره‌شناسان آماتور که برای این کهکشان نام "پنگوئن" را برگزیده‌اند، پیشتر مانند یک کهکشان مارپیچی معمولی بوده که در اثر گرانش همدم کیهانی خود به این ریخت درآمده است.

   در باقی‌ماندۀ ساختار مارپیچی که هنوز دیده می‌شود، برآمدگی‌ای وجود دارد که همانند چشم پنگوئن است و پیرامون این چشم نیز هنوز می‌توان آثار بازوان کهکشان را که روزگاری به دور آن پیچیده شده بود مشاهده کرد. این بازوان از هم گسسته، اکنون چون رگه‌هایی سرخ و آبی‌فام، پیکرۀ این پرندۀ کیهانی را ریخت داده‌اند. این رگه‌ها به پایین و به سوی همدم کهکشان ان.جی.سی-2936 خمیده شده‌اند، جایی که انگار کهکشان ان.جی.سی-2937 مانند تخمی سفید و درخشان در زیر پای پرندۀ مادر قرار یافته است. این زوج کیهانی در مانستگی‌ای بی‌مانند و بی‌همتا، همچون پنگوئنی که سر خم کرده و از تخم خود نگاهبانی می‌کند، به نظر می‌رسند. پیامدهای برهم‌کنشِ گرانشیِ میان کهکشان‌ها می‌تواند ویران کننده باشد. دوتایی آرپ-142 نیز تا اندازه‌ای به هم نزدیک شده‌اند که می‌توانند با جابجایی ماده در اثر تاثیرات گرانشی، کنش‌هایی ویرانگر بر یکدیگر داشته باشند.

   در بالای تصویر، دو ستارۀ درخشان دیده می‌شود که هر دو از آرپ-142 نسبت به زمین نزدیکتر هستند. به نظر می‌رسد یکی از آنها دارای دنباله‌ای از مواد درخشان آبی‌فام باشد که در واقع این دنباله، خود یک کهکشان دیگر است که در پشت و فاصله‌ای دورتر در کیهان قرار یافته است. این کهکشان، دورتر از آن است که بر روی برهم‌کنش‌های دوتایی آرپ-142 تاثیری داشته باشد. چندین کهکشان سرخ‌فامی که در نزدیکی و پایین ان.جی.سی-2936 دیده می‌شود نیز تاثیری بر این دو ندارند. همچنین در پس‌زمینۀ تصویر، تعداد زیادی کهکشان سرخ و آبی دیده می‌شود که در فاصله‌ای بی‌نهایت دور از زمین قرار دارند، اما چشم تیزبین هابل، آنها را نیز شکار کرده است.
 

تصویر بزرگتر

 

 نام این زوج کیهانی از نام ستاره‌شناس ایالات متحده، "هالتون آرپ" برگرفته شده که پدیدآورندۀ اطلس کهکشان‌های ناهنجار¹ است. کتاب راهنمایی که کهکشان‌هایی با ریخت‌های ناهنجار و شگفت‌انگیز در آن فهرست شده و برای نخستین بار در سال 1966 منتشر شد. آرپ، این فهرست راهنما را برای درک چگونگی دگردیسی و دگرگونی ریخت کهکشان‌ها در گذر زمان گردآوری کرد، موضوعی که از نظر او به اندازۀ کافی به آن پرداخته نشده بود. او اهداف رصدهای خود را بر اساس ریخت عجیب و ناهنجارشان برمی‌گزید، اما ستاره شناسان پس از او دریافتند که بسیاری از اجرامی که آرپ در کتاب خود فهرست کرده، در واقع کهکشان‌هایی هستند که بر هم دیگر کنش داشته و در حال برخورد برخورد و در هم فرو رفتن هستند.

---

منبع: www.spacetelescope.org

1- برای آگاهی بیشتر نگاه کنید به:

Atlas of Peculiar Galaxies: http://ned.ipac.caltech.edu/level5/Arp/frames.html