چه تعداد کهکشان در جهان وجود دارد؟

---

چه تعداد کهکشان در جهان وجود دارد؟

مترجم: محمد علیزاده

منبع: http://www.space.com

برای دیدن عکسها در اندازه‌ی بزرگ روی آنها کلیک کنید

کهکشان‌ها، این توده‌های سترگ و هنگفت از ستارگان که جهان را انباشته‌اند، در همه جا وجود دارند. شاید بهترین نمونه برای درک این واقعیت، تصویری باشد که تلسکوپ فضایی هابل از ژرفنای فضا گرفته است: "میدان فراژرف هابل"؛(1) مجموعه‌ای از تعدادی عکس گرفته شده توسط هابل که در کنار هم قرار داده شده و هزاران کهکشان را در یک تصویرِ هم‌نهاده نمایش می‌دهد.

 

نام این تصویر میدان فراژرف هابل است. این تصویر از ترکیب تصاویر تلسکوپ فضایی که در طی ده سال گرفته شده، به دست آمده است. این تصویر تنها از هدف‌گیری به سوی بخش بسیار کوچکی از آسمان شب به دست آمده است. با نگاه به این تصویر، به 13/4 میلیارد سال در گذشته‌ی جهان سفر می‌کنیم. این تصویر تنها بخش بسیار بسیار کوچکی از کیهان است. بنابر بررسی‌های دانشمندان، در جهان بیش از 200 میلیارد کهکشان وجود دارد که بخشی از آن را در این عکس مشاهده می‌کنید.

برآورد تعداد کهکشان‌هایی که در جهان وجود دارد، کار بسیار سختی است. وقتی تعداد به میلیاردها برسد، به دست آوردن عددی سرراست مشکل است، همچنین، گاه گاه نیز با محاسبات تازه، برآورد تعداد افزون می‌شود. مشکل دیگر، محدودیت ابزار و افزار رصد است. برای گرفتن بهترین تصویر، تلسکوپ‌ها باید قطر عدسی و آیینه‌ی بزرگتر داشته باشند و برای جلوگیری از واپیچش و کژدیسی حاصل از هوای زمین، آنها را بر بالای هواسپهر قرار داد. با این حال و با این که برآورد کارشناسان با هم متفاوت است، دامنه‌ی پذیرفته شده بین 100 تا 200 میلیارد کهکشان است.

 

تلسکوپ فضایی هابل
 

جهان چقدر بزرگ است؟

جهان چقدر بزرگ است؟

مترجم: محمد علیزاده

منبع: http://www.space.com

 

برای دیدن عکس بزرگتر روی آن کلیک کنید

همین‌طور که فناوری پیشرفت می‌کند، ستاره شناسان نیز می‌توانند بیشتر و بیشتر به لحظه‌ی مه‌بانگ نزدیک شده و لحظات نزدیکتری به آن را مشاهده کنند. یعنی تمامی کیهان را در یک لحظه در برابر خود خواهند دید. اما اندازه‌ی کیهان به چندین چیز بستگی دارد، که شامل ریخت و گسترش آن می‌شود. حالا واقعا کیهان چقدر بزرگ است؟ واقعیت این است که دانشمندان نمی‌توانند عددی را برای این بزرگی بیان کنند.

جهان قابل مشاهده
ستاره شناسان عمر جهان را در حدود 13/8 میلیارد سال برآورد کرده‌اند. با در نظر گرفتن ارتباط میان سرعت نور و فاصله‌ی طی شده، یعنی آنها می‌توانند به منطقه‌ای از فضا در 13/8 میلیارد سال پیش نگاه کنند. (چون نور در آن لحظه آفریده شده و از همان لحظه شروع به حرکت کرده، پس می‌توان تا آن لحظه را دید. پیش از آن نوری نبوده و در نتیجه چیزی هم برای مشاهده وجود نداشته است. مترجم) مانند یک کشتی در پهنه‌ی تهی اقیانوس، ستاره شناسان زمینی می‌توانند تلسکوپ‌هایشان را به 13/8 میلیارد سال در گذشته و در همه‌ی جهات نشانه روند. انگار زمین در مرکز کره‌ای برای رصد جهان "قابل مشاهده" به قطر 13/8میلیارد سال نوری باشد. (به این دلیل که جهان در همه‌ی جهات یکسان است. مترجم) واژه‌ی "قابل مشاهده" راه‌گشاست، کرانی که دانشمندان می‌توانند تا آنجا را ببینند، اما آنچه در آنجا وجود دارد را هنوز نمی‌توان مشاهده کرد. (توجه داشته باشید که سال نوری، واحد اندازه‌گیری مسافت است نه زمان و مسافتی است که نور در یک سال می‌پیماید، برابر با 9/5 تریلیون کیلومتر. مترجم)